www.myvolk.co.za, in samewerking met Radio Kuber Kontrei, is eienaar(s) van die Werk Soekers / Job Seekers Facebook Blad - gee ons 'n Lekkermerkie! (bo) 69,696 volgelinge stem saam!
"...Skep 'n digitale tuiste waar ons Afrikaans en die Christelike geloof beskerm, bevorder en bemark na ongeveer 10 miljoen Afrikaanse taalgebruikers reg oor die wêreld. Behou en bevorder die waardes, kultuur en erfenis voortvloeiend uit bogenoemde taal en geloof, vir almal wat hulle daarmee identifiseer..."
Radio Omroeper Kort Kursus ♦ # Jou hart. My taal. Ons
stem! ♦ Ons het jou stem nodig. Skryf nou in! ♦ Volledig aanlyn ♦ Woensdae 19h00 tot 20h00 ♦ Facebook ♦ 079 219 6735 ♦ Kliek hier vir meer inligting tov kursus ♦ trotsafrikaans@myvolk.co.za
Ek gee erkenning aan álle bronne wat ek gebruik; indien ek dalk van u
materiaal gebruik en nie erkenning daarvoor gee nie, kontak my asseblief
sodat dit reggestel kan word.
Ons sal maar nie verder van alles vertel wat daardie aand gebeur het nie. Ons sal maar net sê dat die kat slae gekry het en dat Nelie se nuuskierigheid na normaal gedaal het.
31-07-2020
PEARLIE SE PENNIES
deur Arthur S. Maxwell
Toe sy wakkerskrik, was sy in haar eie bedjie, tuis, met 'n warmwatersak by haar voete en in die kaggel het daar 'n heerlike vuur gebrand. Moeder het langs haar bed gesit.
Hoor daar? Wat was dit? Dit het gegaan of 'n bekende geluid al nader en nader kom. Dit was die gedreun van 'n vliegtuig. Met nuwe hoop het hy opgekyk. Hy was reg. 'n Oomblik later het een van die Britse vliegtuie naby hom neergestryk. Net betyds is die man gered.
"As ek jou koop, Het hy vir die jong seun gesê, "sal jy eerlik wees en my getrou dien?' Die seun het hom in die oë gekyk. "Eerlik?" het hy gevra. "Ek sal nogtans eerlik wees, of u my koop of nie."
Een aand, terwyl dit skemer geword het, het Vader met die steil, nou trappies opgeklim, soos hy al so baie maal tevore gedoen het, om die lig aan te steek. Na 'n paar minute het hy teruggekom, bleek en siek.
Moeder het vinnig kamer toe gehardloop. Paul het aan die broek gestaan en voel. Hy was net bekommerd oor een ding - die broeksakke. Sou Jesus dit onthou het?
"Maar dit is waar, dank die Here," het Moeder met haar oë vol trane gesê. "Hy het ons nie in die steek gelaat nie. Laat ons sommer nou neerkniel en Hom dank vir al Sy goedheid en Sy wonderlike werke aan die mens."
"Dit was 'n wonderlike biduur. Ek onthou hoe my klein dogtertjie gebid het. "Liewe Jesus," het sy gesê, "U sien dat ons die tafel gedek het om U te wys dat ons glo dat U ons gaan help. Stuur ons asseblief kos om in die leë borde te skep."
Ding jy mee om 'n studiebeurs, of het hy 'n ander stryd wat jy voer? Hoekom vertel jy nie die Here alles daaromtrent nie en kyk wat gebeur? Geen geluid is vir Hom so mooi as die gebede van klein kindertjies nie.
Toe Petrus hierdie woorde hoor, was dit of hy onrustig word. Hy het nou glad nie meer gerus gevoel oor sy neute nie. "Wel, hier is dit, Petrus," het Pappie gesê en hy het vir hom die bord neute oorgeskuif. "Ek hoop jy geniet hulle. Hulle lyk vir my maar baie verkrimp."
Hy het ook gesê dat daar 'n tyd van groot moeilikheid en benoudheid oor die hele wêreld sou kom, en ons sien dit in elke land vandag, met miljoene mense dakloos en sterwend van die honger.
Sy het hom 'n rukkie styf vasgehou en hom weer gesoen. Dit was Jannie wat eerste gepraat het. "Ek hou van liefde," het hy gefluister; "dit voel lekker."
"Uit hierdie masjien kom daar 'n aanhoudende stroom pragtige muntstukke, almal blinkende van die eer wat hulle ontvang het - en nie een wat nou na hulle kyk, sal dink dat hulle soveel moes gely het om dit te ontvang nie."
Die verskrikte ouers het by hulle kind neergeval en hom weer probeer bykry. Diet het 'n rukkie geduur, maar eindelik was daar lewe. Joppie het sy oë oopgemaak, en hulle het geweet dat alles reg was.
Toe val ander werkplek oop en die Vensters het van daardie dag af tot nou toe nog nooit weer gebrek gely nie. Daardie Kersfees was een van die gelukkigste in hulle lewens, alhoewel daar nie baie kos in die spens was nie.
As jou lewe in gevaar is, sal sy deur water en vuur gaan om jou te red. En as jy deur 'n grondverskuiwing toegeval word, glo ek sal sy bereid wees om deur berge te grawe om jou te vind - vra haar net en hoor wat sy sê.
Dit is 'n gebed wat julle en ek ook moet bid, nie waar nie? Want Jesus wil ons so hê - "absoluut suiwer" - of soos die apostel Paulus sê, "Sonder vlek of rimpel of iets dergeliks."
Sedertdien het hy nooit daaraan getwyfel dat die Here van die hemel gewillig is om na selfs die eenvoudigste gebede van Sy gelowige kinders te luister nie.
Sê byvoorbeeld jy glimlag eendag met iemand wat mismoedig is, en jy laat hom ook glimlag; hoeveel is dit nie werd nie? Jy mag dit nooit weet nie - maar dit mag miskien alles vir hom beteken - op die donker en eensame pad van die lewe.
En Jesus sê, 'Goed my kind, laat staan hom vir My.' Dan gaan Jesus die deur oopmaak; en as die duiwel Hom sien, sê hy: "Verskoon my, ek is by die verkeerde huis."
Toe Moeder die deur oopmaak, het hule almal geglimlag. En toe hulle die pantoffel in Moeder se regterhand sien, was hulle eers bly dat hulle betyds na Pietie se goeie raad geluister het!
En toe het daar 'n snaakse ding gebeur. Skielik het die matrose opgemerk dat die Spaanse oorlogskepe van koers verander het. Sieklik het hulle omgedraai en teruugestuur in dieselfde rigting vanwaar hulle gekom het.
So het Pierre groot geword en altyd geglo dat die hand van die Here hom lei. Vir diegene wat die Here liefhet, werk alles ten goede mee, het hy in die Bybel gelees.
Moeder kon nie help om te lag nie. "Hoekom het Moeder nie gekom toe ek geroep het nie?" het Annie baie kwaai gevra. "Kan Moeder nie sien hoe nat ek is nie?"
Moeder kon nie help om te lag nie. "Hoekom het Moeder nie gekom toe ek geroep het nie?" het Annie baie kwaai gevra. "Kan Moeder nie sien hoe nat ek is nie?"
Net soos ek my seuntjie in my arms opgeneem en teen my vasgedruk het omdat hy vir my gewag het, sal Jesus ons wat vir Hom wag, ook in Sy ewige arms van liefde opneem, en saans sê dat Hy bly is dat ons Hom ingewag het.
Ons onvriendelikheid en ons geklaag en alle harde woorde sal verdwyn, en nin hulle plek sal gelag en vreugde die duisternis rondom ons verdryf, en die lig van die hemel self sal van ons uitstraal.
Toe was daar 'n harde slag op die vloer. Nora het vir Brenda boa van die bed af geslaan. Sy het natuurlik weer dadelik opgespring, en die twee het mekaar lelik toegetakel met die kussings.
24-06-2020
WAAROM JACK LAAT WAS
deur Arthur S. Maxwell
"Ken se Moeder sê u?"...Nee, wat het gebeur? Het jy? Hy het regtig?...O, maar dit is wonderlik. Jack het my nie 'n woord daarvan gesê nie...En om te dink dat ek hom sonder kos bed toe gestuur het!
Terwyl Moeder by die venster uitkyk, het sy gesê, niemand wat Jesus liefhet, en niemand in wie se hart die Heilige Gees woon sal probeer om haarself mooi te maak met allerhande versiersels nie.
21-06-2020
TOE PAPPIE GETELEFONEER HET
deur Arthur S. Maxwell
"Wel, wel" het Pappie gesê. "Dan was dit John. Hy is 'n baie skrander seun. Ek sê mos altyd dat hy baie meer intelligensie het as ander kinders. Wag, ek gaan vir hom 'n soen gee, al slaap hy ook."
"Ons is almal bitter jammer, Margaret," het hy gesê. En van daardie oomblik af was alles weer reg. Moeder het begin ongeduldig word omdat Margaret so lank wegbly; sy kon nie verstaan waarom sy so lank wegbly nie.
Dink aan die voëls, hoe mooi hulle kan sing, en hoe maklik hulle deur die lug vlieg. Daar is die wonder van die ontelbare klein dingetjies, die pragtige skoenlappers, die arbeidsaamheid en sorgsaamheid van die miere, en die bedrywigheid van bye.
Ja, hulle het baie om oor bly te wees, het hulle nie? Hulle sal so bly en gelukkig wees dat hulle gedurig sal sing. Is julle van plan om daar te wees? Ek hoop so. Jesus verwag julle daar.
Wat 'n heerlike dag sal dit wees! Ek wonder of ons almal na daardie blye dag verlang? Is ons soos daardie kinders in die prent wat die koningin so graag wou sien dat hulle feitelik die groot polisiemanne weggestoot het?
Hoewel ons dus nooit ons lewe moet waag net om ons eiewaan te streel nie, moet ons altyd gereed wees, as die omstandighede dit vereis, om dit vir die redding van ander te waag. Dit is wat Jesus gedoen het, en Hy verwag dat ons dit ook sal doen.
Op daardie juiste oomblik het die wind van rigting verander, en die aanrollende vlamme is teruggedruk soos deur 'n onsigbare hand, en hulle het nie aan Kathryn se huis geraak nie. Hoe wonderlik is die geloof van 'n klein kindjie!
"In al die dae van my lewe het ek nog nooit daardie vreeslike nag op die berge vergeet toe God die geheimsinnige perderuiter gestuur het om ons te red nie. En, kinders, julle moet onthou dat die grote God wat ons liefhet, nooit Sy kinders vergeet nie. "
Ek sal jou sterk aanraai om in die toekoms die werk te doen wat ek jou gee, en om dit dadelik te doen," het Moeder gesê. "Ek sal," het Freddie gesê; "ek belowe Moeder dit."
Daardie woorde van Peter, het my laat dink aan amper net sulke woorde in die bybel, waar die apostel Paulus sê: "Nou sien ons deur 'n spieël,...maar eendag van aangesig tot aangesig."
Maar ek wou maar net kyk of ek die kuikentjies self kon uitbroei," het Connie hakkelend gesê; "maar 'n mens moet nooit jou neus in anderman se sake steek nie, want jy kan in allerhande soorte moeilikheid beland."
Skielik het iemand hard gelag daar agter die ou akkerboom. Sy het hom gevind. Ronald het al die tyd daar weggekruip! Toe het twee kinders al laggende huis toe gehardloop, so gelukkig asof daar nooit iets gebeur het nie.
"Is jy gereed?" het hy gevra. "Maak gou!" Maar Mildred was nie klaar nie, en toe het die motor weggery sonder haar. Daar het sy gestaan, baie hartseer. Sy het Moeder belowe dat sy nooit weer haar rokkies sou skeur nie.
Philip het sy modderige kop gestreel, en terwyl hy dit doen, het hy die Here in sy hart gedank en gesê: "Dankie, liewe Here omdat U ons gebede verhoor en Prins weer aan my teruggegee het."
"Moeder het voortgegaan: "Ek hoop dat jy nou verstaan dat wanneer ek sê moenie, is daar 'n baie goeie rede daarvoor. Dit is nie omdat ek jou nie liefhet nie, maar omdat ek jou liefhet."
Moeder het toe vir Joe nag gesê, en hy het aan die slaap geraak. Die volgende dag toe Moeder weer moes nee sê, het hy verstaan en dadelik gehoorsaam.
"Daar is diegene wat my vertrou" - Ronald het hierdie woorde herhaal. "Dit is my sussie, want sy vertrou my altyd. Ek meot rein en sterk en dapper wees vir haar ontwil."
Ronald het hom van daardie dag af daarop toegelê om hierdie hoë standaard na te streef.
Vir 'n oomblik het Moeder nie geweet wat Gerald so skielik moes doen nie. Sy het geluister, en toe het sy gehoor hoe hy 'n laai ooptrek, iets uithaal en in die snippermandjie gooi. Die nuwe huis word alreeds gebou, het sy gedink!
Billy het sy hande klaar afgedroog, en toe het hy gevra: "Maar dink Moeder dat as ek dit alles doen en my hande skoonhou dit my sal help om groot en sterk te word?"
"Ja, ek is seker dit sal," het Moeder gesê. En sy was heeltemal reg.
As Basil en Vera maar net eerder geskryf het sou hulle al daardie verdriet kon verhoed het! Hulle sou hulle Moeder baie gelukkig gemaak het. Kan dit wees dat iemand mieskien wag op 'n brief van een van julle? Hoor ek iemand sê ja?
"Jy sal vir 'n baie lang tyd nie weer lekkers sien nie," het Moeder beslis gesê. Toe het Moeder vir Iris na haar kamer gelei. Wat daar gebeur het, weet ek nie so mooi nie. Miskien kan julle raai.
Ons hoef nie erder te vertel wat daarna gebeur het nie, maar ons wil darem net sê dat dit Georgie 'n baie helder begrip laat kry het van die ou gesegde: "Mense wat in glashuise woon, moenie met klippe gooi nie."
"Wel," het Pappie gesê, "ek sal jou maar alles vertel. Ek het die trein van daardie seun weke gelede gekoop. Toe ek sien hoe hard jy werk, het ek gedink dat dit darem 'n baie groot tragedie sou wees as daardie seun die trein verkoop voordat jy al die geld bymekaar het.
'n Mens sou dink dat dit snaaks is dat daardie vier manne sulke moeite gedoen het net ter wille van 'n ou voëltjie! Maar dit laat ons besef hoe baie teerhartige mense daar nog in die wêreld is. Die bietjie wat hulle kon doen vir daardie ou rooiborsie het hulle groot vreugde verskaf.
'n Mens sou dink dat dit snaaks is dat daardie vier manne sulke moeite gedoen het net ter wille van 'n ou voëltjie! Maar dit laat ons besef hoe baie teerhartige mense daar nog in die wêreld is. Die bietjie wat hulle kon doen vir daardie ou rooiborsie het hulle groot vreugde verskaf.
"Wel, die eerste is dat hulle verkeerde wapens gehad het - hulle het geen afweer kanonne gehad nie; en die tweede is; julle het geen bevel gekry om aan te val nie."
Vandag is al daardie kinders groot, maar telkens kom hulle terug na daardie huis om te kom kyk na die Bybel wat uit die brand gered was - daardie wonderlike Boek wat nie wou brand nie.
Na die diens is hy terug na sy troostelose ou huisie, maar in sy hart het hy buitengewoon gelukkig gevoel. Ek is seker dat daar ook blydskap in die hemel was toe die engele kom vertel het van sy mooi daad van opoffering.
En dit laat nou by my die vraag ontstaan hoe julle julle ouers behandel. Is jule skaam vir hulle? Eer julle julle hulle vir die liefde wat hulle aan julle betoon het? Het julle al ooit daaraan gedink hoeveel geld wat hulle sou gehad het, en hoeveel makliker die lewe vir hulle sou gewees het as dit nie vir julle was nie?
